De bandrecorder
In het jaar 1969, heb ik m'n eerste bandrecorder gekocht, een Aristona model 9137 (Een Sub Merk van Philips, Eindhoven) ,met mijn studentenspaargeld (ik was net 18 jaar oud) Het was altijd een plezier in al die jaren. Toen ik in 1975 naar Italië emigreerde, nam ik de tape recorder natuurlijk mee. Door mijn werk en diverse andere omstandigheden is de tape recorder bijna 15 jaar lang in een kast bewaard gebleven zonder dat ik er gebruik van heb gemaakt.
Op een dag was ik aan het surfen op het internet, toen ik de website van Frits Bolsenbroek zag, een echte taperecorderfreak, maar dan alleen van het merk Philips! Toen ik rondkeek op zijn site, zag ik ineens mijn EIGEN bandrecorder. Pas op dit moment leerde ik dat de Aristona 9137 en de Philips N4407 identiek waren. Het was nu bekend dat de Aristona 9137 meer bekend was als de Philips N4407.
Op een dag was ik aan het surfen op het internet, toen ik de website van Frits Bolsenbroek zag, een echte taperecorderfreak, maar dan alleen van het merk Philips! Toen ik rondkeek op zijn site, zag ik ineens mijn EIGEN bandrecorder. Pas op dit moment leerde ik dat de Aristona 9137 en de Philips N4407 identiek waren. Het was nu bekend dat de Aristona 9137 meer bekend was als de Philips N4407.
Ik was meteen weer benieuwd of mijn eigen recorder het nog deed, dus kast open, bandrecorder er uit, op tafel, stekker in het stopkontakt en ............... NIETS!
Na een nader onderzoek bleek dat heel veel rubber onderdelen totaal waren opgelost of beter gezegd zich in een zwarte kleverige smurrie hadden veranderd. Ik heb toen kontakt opgenomen met Frits Bolsenbroek omdat hij op z'n website schrijft dat hij zelf het een en ander repareerd, dus had hij missichien ook onderdelen te koop. Ik heb bij hem de snaren, een aandrukwiel , remmen en het tussenwiel kunnen kopen.
Toen de onderdelen er waren ben ik meteen aan de slag gegaan om mijn recorder, een Aristona 9137 dus, weer op gang te krijgen. Het was moeilijker om dat ding schoon te maken dan te repareren, wat een vieze troep is dat rubber zeg! Na inbouwen van de snaren (ronde in plaats van vierkante) was der recorder weer funktioneel.
Ik kwam er ook achter dat de spoelschotels kapot waren, dat wil zeggen de kleine "vleugeltjes" welke de spoelen op hun plaats moeten houden waren afgebroken. Ook de tandwieltjes van de bandteller waren afgebrokkeld en werkte dus niet meer. Ik heb op eBay voor een habbekrats een paar oude Philips N4407 recorders gekocht om te zien of ik daar wat onderdelen van zou kunnen gebruiken. (de Aristona 9137 is niet te vinden). Ik heb van de drie N4407 èèn teller kunnen gebruiken, bij alle andere waren de tandwielen in gruis. Ik heb ook twee spoelschotels overgezet en zodoende had ik nu een werkende Aristona 9137, mijn eigen recorder, weer helemaal funktionerend!
Op het laatst heb ik ervoor gekozen om alle recorders te repareren in plaats van er een of twee te laten "sterven" voor donor onderdelen. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om ze helemaal te slopen. Ik zat dus met een werkende Aristona 9137 en drie kapotte (half gesloopte) Philips N4407 recorders. Dus de mouwen opgestroopt en aan de slag. Hier onder volgt een kleine opsomming wat ik allemaal zelf heb kunnen maken. Al doende kom je er achter dat het ook anders kan, mischien wel eenvoudiger of beter, maar het door mij behaalde eerste resultaat is toch niet slecht.
Als je geen tussenwiel meer hebt omdat het originele rubber totaal vergaan en/of opgelost is, koop je er een op eBay, als alternatief kan je eenvoudig zelf er een maken. Je moet wel de metaal kern van het oude tussenwiel schoonmaken en hergebruiken. Ik heb een stuk rubbber genomen van 8 mm dikte wat als transportband voor zand of kiezelsteen gebruikt word, er zitten twee lagen textiel in maar dat maakt niet uit.
Met een gatenfrees van 35 mm een paar schijfjes gemaakt met een gat van 5 mm, dat komt door de centerboor. De schijfjes zijn dan ongeveer 31 mm in diameter. Dan zet je het schijfje op een 6 mm schroef met contra moer en vervolgens plaats je de schroef in een boortol. Met wat grof schuurpapier (100) schuur je het schijfje tot je bijna op 25 mm zit. Nu moet het gat nog vergroot worden naar de maat van de originele metaalkern. Ik heb gezien dat niet alle metaalkernen van de zelfde maat zijn. Ik had er twee van 12 mm en een van 15 mm. Ik heb daarvoor een hout rasp genomen, deze tool laat een wat rauwe oppervlakte achter wat straks bij het lijmen van pas komt.
Als het schijfje toch om de rasp zit is het ook gelijk wat handiger om de uiteindelijke diameter 25 mm met fijn schuurpapier (800) te bereiken. Laat de boortol op hoge snelheid draaien en schuur zo fijn mogelijk om een glad oppervlak te verkrijgen, want hoe gladder het wiel, hoe minder geratel bij het voorspoelen.
Als de schijf mechanisch klaar is, zonder stof en vet, dan kan je de schijf om de metaal kern lijmen. Ik heb gebruik gemaakt van Loctite 401 structuurlijm. Deze lijm is sterk en het behoeft maar een heel dun laagje om al effektief te zijn. Let er wel op dat de schijf meteen precies vlak ligt, deze lijm is een sneldroger. Na 5 sekonden is het tussenwiel klaar en gereed voor inbouw.
Een belangrijk onderdeel van de bandrecorder zijn de spoelschotel remmen, als deze niet funktioneren word het bij het stoppen een grote boel van "bandsalat" zoals men dit in Duitsland noemt. De remmen zijn gemaakt van een rubber profiel en dit materiaal is tamelijk zacht. Op mijn bandrecorder (eBay) zaten er geen remmen meer op, maar wat erger was, ook de daarbij behorende remveren waren er afgesloopt.
Ik neem aan dat de vorige bezitter de recorder heeft opengemaakt en van de "Rubberpest" is geschrokken. Jammergenoeg heeft hij wel wat schoon willen maken maar hij heeft de veren niet meer teruggezet. Op eBay zijn er genoeg mensen die tussenwielen, snaren en remmen aanbieden.
De kosten daarvan zijn voor mijn doen eigenlijk wat hoog, maar om een recorder weer in top vorm te brengen wel noodzakelijk! Ik heb toch een alternatief gevonden wat best aardig werkt en maar een paar cent kost.
Tekening met maten voor de remveer
Je neemt daarvoor een elastiekband van ca. 8 mm breedte, snij er een stuk af (8 cm) en zorg dat je een metalen staafje hebt met een diameter van ca. 4 mm. Ik heb met Loctite 401 één kant besmeerd en daarna het band om het staafje geslagen zodat je in het midden van het elastiekje een lus krijgt . Denk er om dat de lijm het staafje niet bereikt, anders word ook dit geplakt.
Wacht enige sekonden en dan hebt je een beste vervanging van het rubberprofiel.
De loctite lijm is na het drogen glashard, je kunt daarom beter Bisonkit of Patex gebruiken. Voor het maken van de veren heb ik een oud meterband genomen. Je sloopt het voorzichtig (denk om je ogen) en je houdt dan de stalen veer over die het meterband weer terug trok in de houder.
De maten om een nieuwe veer te maken staan op de onderstaande tekening. Voor het snijden van de veer heb ik m'n vrouws keukenschaar genomen, (hetgeen ook en echtscheiding kan veroorzaken!) een plaatschaar is natuurlijk een betere oplossing. Denk er wel aan dat je een linker en rechter veer maakt, de veren zijn niet gelijk!
Om alles wat makkelijker te maken heb ik uit aluminium een sjabloon gemaakt, deze heb ik ook gebruikt om te kijken of het eindprodukt, dus nà het buigen, wel klopte. De stippellijnen op de tekening geven aan waar de veer gebogen moet worden. Doe het buigen zo langzaam mogelijk anders breekt de veer.
Helemaal oppassen bij het buigen van het kleine lipje wat de veer straks op zijn plaats houd. Niet op 90° doorbuigen! Een hoek van 45° is voldoende.
Bij mijn eigen bandrecorder (Aristona 9137) zijn alle twee de spoelschotels kapot, dat wil zeggen, de "vleugeltjes" welke de spoel op z'n plaats moet houden zijn helaas afgebroken. Deze schotels heb ik met de schotels van èèn van de drie oude N4407 omgewisseld. Ik moest dus nu een Philips N4407 repareren. Ik heb met een soort Dremel (goedkopere uitvoering) drie gleuven op de plaats van de afgebroken vleugels gemaakt.
Vervolgens van een wat "zachtere" plasticsoort drie stukjes gesneden die precies in de gleuven passen.Met wat Loctite 406 heb ik alles in elkaar gelijmd. Dat werkte wel goed. Het demonteren van de spoelschotels is niet zo moeilijk maar je moet wel opletten want alles staat onder druk van een kompressieveer in de aluminium vleugel (de bovenste). Dat wil zeggen, als je het laatste moerte losdraait, hou dan wel de vinger op het geheel want anders (mij overkomen) springen de onderdelen om je oren ;-)